Wojewódzka debata o ocenianiu w olsztynie
Pierwsza Wojewódzka Debata o Ocenianiu, którą przeprowadziliśmy w Olsztynie 7 kwietnia za nami. Debata o Ocenianiu w Olsztynie zainaugurowała społeczną dyskusję o ocenianiu, będącej celem naszego projektu „Szkoła bez ocen”, realizowanego w ramach programu Aktywni Obywatele. W debacie wzięło udział ponad 100 uczestników.
7 kwietnia 2022
11:00
Olsztyn
Debata o ocenianiu Olsztyn
Pierwsza Wojewódzka Debata o Ocenianiu, którą przeprowadziliśmy w Olsztynie 7 kwietnia za nami. Debata o Ocenianiu w Olsztynie zainaugurowała społeczną dyskusję o ocenianiu, będącej celem naszego projektu „Szkoła bez ocen”, realizowanego w ramach program Aktywni Obywatele. W debacie wzięło udział ponad 100 uczestników.
Dziękujemy
Podziękowania
Nie byłoby jej, gdyby nie relacje i przyjaciele, z którymi udało się zrealizować to przedsięwzięcie planowane od pół roku. Dziękujemy Warmińsko-Mazurskiemu Kuratorowi Oświaty za docenienie wagi problemu poddanego dyskusji i objęcie debaty honorowym patronatem. Szczególnie dziękujemy Ewie Nosowicz za profesjonalizm, uśmiech i czas, który poświęciła na przygotowanie debaty, rozmowy i dopinanie szczegółów oraz zaangażowanie Klubu Aktywnego Dyrektora przy WMODN do uczestnictwa w debacie.
Dziękujemy dyrekcji Warmińsko – Mazurskiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Olsztynie za pomoc i wsparcie w organizacji debaty. Jesteśmy wdzięczni władzom Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie za możliwość przeprowadzenia debaty w sprzyjającej i godnej przestrzeni Centrum Ekspozycyjnego Stara Kotłownia. Składamy podziękowania wszystkim ekspertom za inspirujące wypowiedzi i uczestnikom spotkania za aktywny udział.
Cieszymy się i jesteśmy wdzięczni przedstawicielom mediów, którzy aktywnie włączyli się w rozpoczęcie społecznej dyskusji o ocenianiu, publikując obszerne informacje na temat debaty. Dziękujemy! Dzięki Wam mamy moc, wiedząc, że podjęte przez nas działanie jest potrzebne.
Refleksje
Dr Paweł Fortuna
Dr Paweł Fortuna w wykładzie „Moralna funkcja oceny” – inicjującym Wojewódzką Debatę o Ocenianiu w Olsztynie poruszył serca i umysły słuchaczy. Opierając się na wynikach badań pokazał zależności pomiędzy ocenianiem szkolnym a postawami i wynikającymi z nich zachowaniami w przyszłym życiu. Wykazał, że hierarchizowanie uczniów oceną cyfrową nie jest najlepszym rozwiązaniem.
Ewa Nosowicz
Ewa Nosowicz przypomniała zapisy prawa oświatowego, zwracając uwagę na cele oceniania wewnątrzszkolnego, którymi są między innymi pomoc uczniowi w rozwoju i wskazywanie, co zrobił dobrze, co musi poprawić i w jakim kierunku może się rozwijać. Przywołała również historyczne definicje oceniania autorstwa W. Okonia, które dawno straciły swoją aktualność, a nie wszyscy zauważyli, że tak się stało.
Justyna Cholewińska
Uczestnicy debaty z uwagą wysłuchali i obejrzeli, przedstawione przez Justynę Cholewińską informacje na temat norweskiego systemu edukacji, w którym dzieci, nauczyciele i rodzice są szczęśliwi. Szczęśliwi, bo uczą się bez stopni, a w szkołach i kontaktach z rodzicami najważniejsze są relacje.
Jolanta Maciejewska
Relacje i pracę zespołową oraz wspólne działanie uczniów aby osiągnąć cel widać było w prezentacji dobrej praktyki, realizowanej przez Jolantę Maciejewską w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Klebarku Wielkim. W tej szkole dzieci zmierzają się z wyzwaniami, które służą całej społeczności.
Po przerwie przyszedł czas na debatę!
Panel ekspercki
Dyskusję podczas panelu eksperckiego zainicjowali Danuta Sterna – Centrum Edukacji Obywatelskiej, dr Kamila Bialik – wizytator Kuratorium Oświaty w Olsztynie, Patrycja Maciejewska – uczennica V LO w Olsztynie, Elżbieta Sabal – rodzic 2 uczniów, Jolanta Rodzewicz – pedagog w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Węgorzewie oraz Marek Wąsik – dyrektor szkoły podstawowej nr 34 w Olsztynie.
Eksperci oraz uczestnicy dyskusji mówili w zasadzie jednym głosem wskazując, że w szkole potrzeba więcej zaufania do uczniów, że są w stanie się nauczyć, że są odpowiedzialni, że chcą się uczyć. Potrzeba też lepszych relacji budujących zaufanie, wrażliwość na drugą osobę i jej potrzeby oraz indywidualne możliwości. Wspomniane relacje pozwolą na udzielanie informacji zwrotnej, prowadzącej uczniów przez proces uczenia się. W szkole możemy też podjąć więcej działań, które spowodują, że dzieci będą szczęśliwe. To wyzwanie trudne, ale możliwe.
Eksperci podkreślali, że w szkole konieczne jest ograniczenie ilości form mierzenia poziomu wiedzy, które w zasadzie utrudniają proces uczenia się. Organizacja mierzenia nie jest organizacją procesu uczenia, co jest podstawowym zadaniem szkoły i nauczycieli. Sprawdziany powodują, że dzieci uczą się dla oceny i po to, aby zaliczyć.
Inaczej musimy organizować proces uczenia się uczniów, korzystając z dorobku nauk psychologicznych i neurobiologii. Trzeba przestawić ławki, zorganizować przestrzeń do uczenia się tak, aby umożliwić pracę w zespołach i wzajemne uczenie się. Lekcja powinna być przestrzenią do rozwiązywania problemów, mierzenia się z wyzwaniami, poszukiwaniem rozwiązań i tworzeniem.
Możemy przestać pokazywać w mediach utrwalony obraz szkoły – trzy rzędy ławek i nauczyciela przy tablicy. To obraz szkoły sprzed 200 lat. Zacznijmy pokazywać dzieci działające w zespole, wspólnie rozwiązujący problemy i razem uczące się.
To pierwszy, mocny głos w dyskusji o ocenianiu i organizowaniu uczenia się w szkole w ramach naszego projektu. Zapraszamy Was do odpowiedzi na powyższe pytania i do dyskusji.
Razem zmienimy polską szkołę! Dziękujemy, że chcieliście zabrać głos w ważnej sprawie!